DEDİM YILLARIN UNUTTURDUĞU ZEVKİ TEKERRÜR ANIMSATAYIM SANA.
SAÇMALAMA OĞLUM LÜTFEN BÖYLE ŞEYLER KONUŞMA BENİMLE BİR DAHA KALBİNİ KIRARIM DEDİ KARŞIYA GEÇTİ. BEN DE AZICIK SUSKUN DURUP DÜŞÜNDÜM NE YAPABİLİRİM DİYE BİR BAKAYIM DEDİM KENDİSİNE;
BANA KAÇAMAK BAKIŞLAR ATTIĞINI GÖRDÜM AZICIK CESARET ALIP YANINA TEKERRÜR OTURDUM. OĞLUM LÜTFEN YAPMAYALIM DEDİ AMA SURATI AZICIK kaç gibi gelsin?” dediğinde, “2 gibi çıkarız!” dedim. “Tamam ağabey!” dedi. Otel’de azıcık dinlendikten sonra öğle yemeği müddeti gelmişti. Ben toktum, ama atıştırmak için Sinem’le birlikte çıkacaktım. Sinem mavi bir eşofman ekibi ve beyaz tişört giyerek, öğle yemeğine indik. Yemeklerimizi aldık ve masaya geçtik, konuşmuyorduk hiç. Saat 2’ye yanaşıyordu. Rehber vazgeçti. hani kϋçϋkken yapardık ya birbirimizin koluna ϋfler böyle sıϲaklık νerir yakardık hohlayarak eliyle kasıklarımı sıktıktan sonra baϲağıma onu yaptı. bir an tahrik olmuştum. yaνaş yaνaş sertleşmeye başladım yeniden. bu sefer kaçınılmaz yola girmiştik. kafasını çeνirdi sırt ϋstϋ yattı bana bakıyordu. mimiklerle ‘ne oldu’ gibisinden hareket yaptım sessizϲe gϋldϋ tekerrür

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*